- жылдым
- сын.Ұзақ уақыт сауылатын (мал).
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
абыл-құбыл — (Ақт., Ырғ.; Жезқ., Ағад.; Қ орда, Арал; Жамб., Жам.) асығыс, ылдым жылдым. Ол етті а б ы л қ ұ б ы л жейді (Ақт., Ырғ.). Ол үйден а б ы л қ ұ б ы л шықты (Жамб., Жам.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
еңсесі күю — (Сем.: Мақ., Ұрж.) әлсіреу, титықтау, діңкесі құру. Ылдым жылдым екі асайды, е ң с е с і к ү й г е н бір асайды (Сем., Ұрж.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
айдапсал — сын. Барып кел, алып келдің адамы; ылдым жылдым. Осында шенқұмар, а й д а п с а л, белсенді болайын деп тұрған балаң жігіт дәлмедәл көз алдыңа келеді (Қаз. әдеб., 21.07.1989, 14) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қағілезден — ет. Жұмсаған істі тез бітіру, ылдым жылдым істеу … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапшағай — үст. Ылдым жылдым, тез, шапшаң. Күн көтеріле балшық езіп, кірпіш қалауға кіріскен шал қ а п ш а ғ а й қимылдап біраздан соң таңдайы кеуіп шөлдей бастаған (О.Бөкеев, Өз отыңды., 12) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сейдінде — ет. Аяғын ылдым жылдым, ширақ, тез басу. Неге Сейдін? Мүмкін, сейілден шыққан шығар. Мүмкін, аттың с е й д і н д е п жүрісінен туған шығар. Немесе басқа бір ікімәті бар болар (Т.Әлімқұлов, Сырлы наз, 216) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі